Ustawa
z dnia 21 stycznia 2000 r.
o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem
administracji publicznej

Art. 22. W ustawie z dnia 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (Dz.U. z 1997 r. Nr 142, poz 950, z 1998 r. Nr 37, poz. 204, Nr 106, poz. 668 i Nr 162, poz. 1118 oraz z 1999 r. Nr 38, poz. 360 i Nr 77, poz. 862) wprowadza się następujące zmiany:

1) w art. 7³ w ust. 2 skreśla się pkt 1;

2) w art. 18 ust. 1 otrzymuje brzmienie:

"1. Kombatanci i inne osoby uprawnione korzystają z pierwszeństwa do środowiskowej opieki socjalnej w miejscu zamieszkania, w uzyskaniu miejsc w domach pomocy społecznej, zwłaszcza w domach przeznaczonych dla kombatantów, oraz opieki zdrowotnej.";

3) w art. 19 w ust. 6 kropkę zastępuje się przecinkiem i dodaje wyrazy "na warunkach innych niż określone w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 5.";

4) w art. 23 ust. 3a otrzymuje brzmienie:

"3a. Środki z funduszu, przeznaczone na pomoc realizowaną przez kierownika ośrodka pomocy społecznej, Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych przekazuje na rachunki budżetów gmin. Pierwsza rata przekazywana jest do dnia 15 lutego każdego roku."

(Dziennik Ustaw z 23 lutego 2000 r., nr 12, poz. 136)

Zapis ten powinien być realizowany przez organa samorządu terytorialnego, które zajmują się opieką socjalną. Gminne ośrodki pomocy społecznej udzielają najbardziej potrzebującym kombatantom zasiłki, w tym z Państwowego Funduszu Kombatantów, przekazywanego bezpośrednio do gmin przez Urząd do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych. Powiatowe centra pomocy rodzinie kierują kombatantów do domów pomocy społecznej. Domów takich, przeznaczonych przede wszystkim dla kombatantów, jest w Polsce dwadzieścia pięć. Są one dofinansowywane ze środków PFK, głównie na rozbudowę i wyposażenie.

M.D.