Dominik Wójcicki 24-06-2005 

Doktor Krzysztof Wolak ps. ,,Andrzej", psycholog z UMK współpracujący z bezpieką, prosi o wybaczenie. Zapewnia, że nie chciał nikogo skrzywdzić

Agenturalną przeszłość dr. Wolaka ujawnił jesienią ub. roku na łamach ,,Głosu Uczelni" prof. Wojciech Polak. Zarzucił Wolakowi, że w latach 1979 - 80, gdy pracował on w przychodni akademickiej, pisał donosy do SB - z notatek odnalezionych w archiwach IPN wynikało, że psycholog relacjonował bezpiece stan psychiczny pacjentek.

W najnowszym ,,Głosie Uczelni" Wolak przedstawia swoją wersję wydarzeń. Nie wypiera się kontaktów z SB, ale zaznacza, że przekazywane przez niego informacje nie mogły nikomu szkodzić. Powody współpracy tłumaczy deklaracją złożoną bezpiece w 1970 r. Podpisał ją, bo jak twierdzi, obawiał się, że odmowa uniemożliwi mu studia. - W 1980 r. pan z SB powołał się na tę rozmowę, prosząc mnie o wyjaśnienia w sprawie udzielanych urlopów zdrowotnych - pisze Wolak i jednocześnie apeluje o zrozumienie swoich dawnych zachowań. - Jest to dla mnie wyjątkowy dramat. Przez całe życie starałem się pomagać innym, a nie szkodzić - dodaje. I zapewnia, że jest gotów zmierzyć się z problemem swojej dawnej współpracy i zadośćuczynić wszystkim poszkodowanym.

Jego oświadczenie nie spotkało się jednak ze zrozumieniem prof. Stanisława Salmonowicza, szefa zespołu doradzającego rektorowi w sprawie naukowców z UMK współpracujących z SB. - W świetle oficjalnych materiałów IPN oświadczenie dr. Wolaka uznać należy za niewystarczające, bowiem przez wiele lat był tajnym współpracownikiem KWMO w Toruniu - twierdzi prof. Salmonowicz na łamach "Głosu Uczelni".

W opinii prof. Jana Kopcewicza, rektora UMK stanowiska obu stron kończą sprawę agenta ,,Andrzeja".