Janusz Hrybacz - "Zawisza"
Karta dziejów wileńskiej i nowogródzkiej Armii Krajowej
TMW i ZW Oddział w Gorzowie Wlkp. Spis treści: wydanie pierwsze Spis treści: 3 Wstęp 4 Życiorys autora Jak kupić tę książkę I Część - Wspomnienia Rozbrojenie - Miedniki 6 Czerwona Armia - Kaługa 15 Prace porządkowe - Z a b o r i e 21 W podmoskiewskich lasach 24 Dziennik 31 II Część - Hasła problemowe Rozbrajanie żołnierzy wileńsko-nowogródzkiego Okręgu AK 37 Miedniki Królewskie 40 Kiena ( Panieńska ) 44 Kaługa 45 Struktura i lokalizacja pułku 48 Kadra pułku 51 Służba zdrowia 54 Pluton dziewcząt 57 Rewizje 61 Penetracja służb specjalnych 62 Ucieczki 64 Kary - Gaubtwachta 69 Życie kulturalne 71 Życie religijne 76 Gospodarstwo pomocnicze pułku 79 Wcześniejsze zwolnienia młodszych i starszych roczników 80 Praca w lasach podmoskiewskich 85 I roboczy batalion - wieś Malejcha - 27 km 87 II roboczy batalion - wsie : Prudy, Obuchowo i Charłampjewo na 47 km. 107 III roboczy batalion -32 km 121 IV roboczy batalion na 39 km. - Ś r e d n i a k o w o 134 Powrót do kraju 146 Posłowie 150 Bibliografia Relacje i materiały Wykaz ważniejszych skrótów Słowniczek zwrotów specjalnych Spis ilustracji i wykresów całe wydanie drugie w wersji tekstowej część I część II Praca w podmoskiewskich lasach, I roboczy batalion II roboczy batalion III roboczy batalion IV roboczy batalion Bibliografia Indeks nazwisk Wstęp Historia żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego, a szczególnie okresu po rozbrojeniu przez Sowietów, jest jedną z ciekawszych kart historii naszego wojska. Niestety układ sił politycznych, przez wiele lat nie pozwalał właściwie przedstawić tamtych wydarzeń. Od 10 lat sytuacja na tyle się zmieniła, że mogło się pojawić kilka drukowanych wspomnień uczestników tamtych zdarzeń, ale mają one charakter osobisty, traktują je w pewnych fragmentach o znacznym stopniu subiektywności. Pożądanym byłoby opracowanie monograficzne, oparte o istniejącą dokumentację, zarówno w polskich jak i sowieckich zasobach archiwalnych. Niestety nie wszystkie istniejące zasoby są dostępne, mimo upływu 50 lat. Podjęta próba, między innymi i przez autora, zebrania ankiet od żyjących jeszcze żołnierzy pozwalających na pełniejsze i obiektywne przedstawienie przebiegu wydarzeń, okazała się mało owocna. Wpłynęło zaledwie kilkanaście ankiet, które nie zawsze były ze sobą spójne. Upływający czas spowodował znaczne ubytki w odtworzeniu dawnych faktów, jak i pewne różne wersje, co do interpretacji zaistniałych faktów, chronologii wydarzeń, nazwisk, lokalizacji poszczególnych pododdziałów i innych danych. A sprawa nie cierpi zwłoki. Wprawdzie dokumentacja zalegająca półki archiwalne może jeszcze spokojnie czekać na podejmujących ten temat , ale zabraknie bezpośrednich uczestników , którzy już nie uzupełnią suchych liczb raportów i innych dokumentów. Od wielu lat gromadziłem informacje dotyczące losów rozbrojonych żołnierzy AK na Wileńszczyźnie. Sporo pamiątek udało się mnie zachować, jak: osobiste zapiski, pozwalające na dokładne odtworzenie chronologii wydarzeń; wszystkie listy otrzymywane jak i wysyłane; niektóre mniej ważne dokumenty, jak np. pokwitowanie zdania odzieży, w której przywieziono mnie do Kaługi; podanie o repatriację; zapisaną poezję obozową; parę fotografii -stanowią one trzon moich wspomnień. Celem nakreślenia pełniejszego obrazu problemu, wykorzystałem materiały innych kolegów, jak ich wspomnienia, odtworzone z pamięci szkice obozów pracy, karykatury, fotografie, między innymi drobnej twórczości artystycznej. W sumie zebrało się tego nawet sporo. Dzięki temu moje wspomnienia, z natury również subiektywne odzwierciedlające moje indywidualne odczucia mogą być bardziej pełniejsze i obiektywne. Wierzę , że w przyszłości zostanie podjęta praca , uwzględniająca również urzędową dokumentację archiwalną - pozwalającą na zaprezentowanie tematu w całej swej pełni . Przedstawiona praca składa się z dwóch części: 1 . Osobiste wspomnienia oparte na zapisach dokonywanych w tamtym czasie. 2 . Hasła problemowe, z wykorzystaniem różnych dostępnych źródeł, między innymi relacji uczestników wydarzeń oraz dostępnych publikacji. Autor zdaje sprawę z niedoskonałości przedstawionego materiału. Uczynił jednak wszystko, co mogłoby przyczynić się do utrwalenia wiedzy tego fragmentu historii wileńskiego i nowogródzkiego AK. Tą drogą chciałbym wyrazić gorące podziękowania - wszystkim tym, którzy w jakikolwiek sposób pomogli i pośrednio stali się współautorami tej pracy. Dziękuję przede wszystkim autorom już publikowanych prac, które pozwoliłem sobie wykorzystać, oraz kolegom za relacje i przysłane materiały, pozwalające na bardziej kompleksowe potraktowanie tematu. A u t o r powrót do : str. głównej | spisu treści witryny | odwiedziny tej strony ->
Spis treści:
Spis treści: 3 Wstęp 4 Życiorys autora Jak kupić tę książkę
I Część - Wspomnienia
Rozbrojenie - Miedniki 6 Czerwona Armia - Kaługa 15 Prace porządkowe - Z a b o r i e 21 W podmoskiewskich lasach 24 Dziennik 31
II Część - Hasła problemowe
Rozbrajanie żołnierzy wileńsko-nowogródzkiego Okręgu AK 37 Miedniki Królewskie 40 Kiena ( Panieńska ) 44 Kaługa 45 Struktura i lokalizacja pułku 48 Kadra pułku 51 Służba zdrowia 54 Pluton dziewcząt 57 Rewizje 61 Penetracja służb specjalnych 62 Ucieczki 64 Kary - Gaubtwachta 69 Życie kulturalne 71 Życie religijne 76 Gospodarstwo pomocnicze pułku 79 Wcześniejsze zwolnienia młodszych i starszych roczników 80 Praca w lasach podmoskiewskich 85 I roboczy batalion - wieś Malejcha - 27 km 87 II roboczy batalion - wsie : Prudy, Obuchowo i Charłampjewo na 47 km. 107 III roboczy batalion -32 km 121 IV roboczy batalion na 39 km. - Ś r e d n i a k o w o 134 Powrót do kraju 146 Posłowie 150
Bibliografia Relacje i materiały Wykaz ważniejszych skrótów Słowniczek zwrotów specjalnych Spis ilustracji i wykresów
część I część II Praca w podmoskiewskich lasach, I roboczy batalion II roboczy batalion III roboczy batalion IV roboczy batalion Bibliografia Indeks nazwisk
Wstęp
Historia żołnierzy Armii Krajowej Okręgu Wileńskiego, a szczególnie okresu po rozbrojeniu przez Sowietów, jest jedną z ciekawszych kart historii naszego wojska. Niestety układ sił politycznych, przez wiele lat nie pozwalał właściwie przedstawić tamtych wydarzeń. Od 10 lat sytuacja na tyle się zmieniła, że mogło się pojawić kilka drukowanych wspomnień uczestników tamtych zdarzeń, ale mają one charakter osobisty, traktują je w pewnych fragmentach o znacznym stopniu subiektywności. Pożądanym byłoby opracowanie monograficzne, oparte o istniejącą dokumentację, zarówno w polskich jak i sowieckich zasobach archiwalnych. Niestety nie wszystkie istniejące zasoby są dostępne, mimo upływu 50 lat. Podjęta próba, między innymi i przez autora, zebrania ankiet od żyjących jeszcze żołnierzy pozwalających na pełniejsze i obiektywne przedstawienie przebiegu wydarzeń, okazała się mało owocna. Wpłynęło zaledwie kilkanaście ankiet, które nie zawsze były ze sobą spójne. Upływający czas spowodował znaczne ubytki w odtworzeniu dawnych faktów, jak i pewne różne wersje, co do interpretacji zaistniałych faktów, chronologii wydarzeń, nazwisk, lokalizacji poszczególnych pododdziałów i innych danych. A sprawa nie cierpi zwłoki. Wprawdzie dokumentacja zalegająca półki archiwalne może jeszcze spokojnie czekać na podejmujących ten temat , ale zabraknie bezpośrednich uczestników , którzy już nie uzupełnią suchych liczb raportów i innych dokumentów. Od wielu lat gromadziłem informacje dotyczące losów rozbrojonych żołnierzy AK na Wileńszczyźnie. Sporo pamiątek udało się mnie zachować, jak: osobiste zapiski, pozwalające na dokładne odtworzenie chronologii wydarzeń; wszystkie listy otrzymywane jak i wysyłane; niektóre mniej ważne dokumenty, jak np. pokwitowanie zdania odzieży, w której przywieziono mnie do Kaługi; podanie o repatriację; zapisaną poezję obozową; parę fotografii -stanowią one trzon moich wspomnień. Celem nakreślenia pełniejszego obrazu problemu, wykorzystałem materiały innych kolegów, jak ich wspomnienia, odtworzone z pamięci szkice obozów pracy, karykatury, fotografie, między innymi drobnej twórczości artystycznej. W sumie zebrało się tego nawet sporo. Dzięki temu moje wspomnienia, z natury również subiektywne odzwierciedlające moje indywidualne odczucia mogą być bardziej pełniejsze i obiektywne. Wierzę , że w przyszłości zostanie podjęta praca , uwzględniająca również urzędową dokumentację archiwalną - pozwalającą na zaprezentowanie tematu w całej swej pełni . Przedstawiona praca składa się z dwóch części: 1 . Osobiste wspomnienia oparte na zapisach dokonywanych w tamtym czasie. 2 . Hasła problemowe, z wykorzystaniem różnych dostępnych źródeł, między innymi relacji uczestników wydarzeń oraz dostępnych publikacji. Autor zdaje sprawę z niedoskonałości przedstawionego materiału. Uczynił jednak wszystko, co mogłoby przyczynić się do utrwalenia wiedzy tego fragmentu historii wileńskiego i nowogródzkiego AK. Tą drogą chciałbym wyrazić gorące podziękowania - wszystkim tym, którzy w jakikolwiek sposób pomogli i pośrednio stali się współautorami tej pracy. Dziękuję przede wszystkim autorom już publikowanych prac, które pozwoliłem sobie wykorzystać, oraz kolegom za relacje i przysłane materiały, pozwalające na bardziej kompleksowe potraktowanie tematu.
![[na dół]](/ak/down.gif){kind=small}
![[mapa]](/ak/Fot/mapa-w.jpg)